ایا هدف ادامه دادن PhD فقط اختراع دوباره چرخ است یا کمک به مشکلات بشر؟

سوال من این هست که ایا ما در دانشگاههای مطرح جهان دوره های PhD داریم که واقعا کارایی داشته باشه و بدرد بشر بخوره نه اینکه فقط نتیجه اش چهار تا محاسبه و شبیه سازی باشه که قبلا هم نتایجی شبیه به انها بدست امده. مثلا یک چنین موضوعی را در نظر بگیرید: استفاده از یادگیری ماشین برای کاهش فاصله طبقاتی. استفاده از یادگیری ماشین در جهت بهبود وضعیت محیط زیست. و خیلی مشکلات دیگر که حاد هستند ولی در عمل می بینیم که فقط یک مشت الگوریتم اضافه می شوند که فقط خطای شبکه عصبی را قدری کاهش می دهند! من الان دقیقا دنبال همچنین پروژه ای هستم که با ارائه مدل های یادگیری ماشین بشه ساختار بهتری برای اقتصاد ارائه کرد نه اینکه بگردم چندین مقاله بخوانم و کلی فرمول را سرهم کنم تا تقریبا به همون نتایج قبلی که دیگران بدست اورده اند برسم که بعضی وقتها نتیجه بدست امده بهتر نیست و سخت افزار قویتری مورد نیاز هست که نتیجه بهتر بدست بیاد. اینجا اگر دانشجوی ریاضی باشه حرف من رو خوب می فهمه. مثلا ما الان مدل اقتصادی بلک - شولز را داریم که با واقعیت بازار سهام نمی خوانه یا مثلا شبکه های عصبی که ریاضیات قوی پشت سر خودشون دارند ولی کافیه قدری داده تغییر کنه که عملا کل فرایند یادگیری به مشکل دچار بشه. ارائه دادن یک تز و نظریه واقعی چیزی هست که مورد نظر من هست. سوال من این هست که چرا باید وقتم را هدر بدهم برای یادگیری مدلهای پیچیده تر تلف کنم که ممکنه حتی درست و حسابی کار نکنند؟ چرا نباید یک کاری کنم که به درد بشر بخوره؟ من دنبال یک چنین دوره هایی هستم. در کدام دانشگاه به طور وسیع چنین دوره هایی وجود دارند؟ پايگاه دانلود رایگان کتاب...